“Beni Sevmeyen Hanginizdi” Raflarda Yerini Aldı

Klinik Psikolog ve psikoterapist Büşra Küçük’ün modern zaman travmalarını anlamak üzerine odaklandığı yazılarının derlemesinden oluşan ilk kitabı “Beni Sevmeyen Hanginizdi” 6:45 Yayınevi etiketiyle raflardaki yerini aldı.

Bugüne kadar kaleme aldığı öykü, deneme ve inceleme tarzındaki yazılarını pek çok farklı mecrada yayımlayan Klinik Psikolog ve Psikoterapist Büşra Küçük’ün modern zaman travmalarını anlamak üzerine odaklandığı ilk kitabı “Beni Sevmeyen Hanginizdi” 6:45 Yayınevi etiketiyle okuyucuyla buluştu.   

Yazarın daha önce yayımlanmamış yazılarının da yer aldığı “Beni Sevmeyen Hanginizdi”; travmatik yaşantılar ve hayattaki olumsuzlukların yanı sıra ilişkilerdeki zorluklar, kayıp ve yasın getirdikleri, kaygının söylediği, varlık ve yokluğun hayatlarımızdaki karşılığı gibi çeşitli oluş biçimlerine, varoluşçu ve psikodinamik perspektiften bakıyor. 

“Beni sevmeyen hanginizdi?” sorusundan yola çıkarak “Ben insanları nasıl seviyorum ya da sevemiyorum?”a varmayı hedefleyen Büşra Küçük;  yetişkinler olarak meseleler üzerindeki sorumluluğumuzu ve etkimizi bir kez daha fark etmeyi, hem travmaları anlamayı hem de modern insanın biricikliğinden sosyal bir canlı oluşuna uzanan yolda kendiyle doldurduğu heybesini biraz olsun dünyaya ve ötekilere açmayı dert ediniyor. 

Arka kapak

Hayat ve insan iyinin ve kötünün, aydınlık ve karanlığın bir sentezinden oluşuyor. Bu kitaptaki yazılar, günümüz insanının travmatik olarak nitelendirdiği ya da hayatta karşılaştığı zorluklar olarak gördüğü meseleleri ele alış biçimlerine; varoluşçu, psikodinamik -ve bazı durumlar için kişisel- perspektiften yakından bakma çabasının ürünüdür. Benzer ilişkisel döngülerden çıkamayışlar, varoluşun yüküyle ve yoksunlukla mücadele, kaygı içinde kıvranma ve kayıplar, yas tutup veda edebilme gibi çok temel konu başlıklarından hareketle, yaşamın içinde bocalayışları anlamak ve çocuklukta olup bitenleri düşünerek travmatik olana eğilebilmek, hayatı daha yaşanabilir kılmaya giden yollardan biridir. İnsanın böyle izole bir çağda ötekiyle gerçekten karşılaşabilmesi ve yakınlığı inşa edebilmesi için kendi kabuğunu kırmaya ve bunu yaparken de yara bere içinde kalmadan, yara bere içinde bırakmadan yola devam edebilmeye ihtiyacı var.