*Gazze Yanarken İnsanlık da Suç Üstü Yakalandı*

Yüzlerce çocuğun gözlerinin önünde annesi katledildi. Bebek cesetleri yıkıntılar arasından çıkarılıyor. Hastaneler yıkılıyor, ekmek kuyruğundaki çocuklar hedef alınıyor. Gazze yanıyor. Ama asıl yanan, insanlığın vicdanı.

Her katliamın ardından olduğu gibi, yine dönüp sadece İsrail’i suçluyoruz. Evet, İsrail bir terör devletidir. Masum sivilleri hedef alan bu saldırılar, hiçbir uluslararası hukukla savunulamaz. Ama her defasında yalnızca Tel Aviv’e parmak sallayıp geri çekilmek, ahlaki bir kaçıştan ibarettir.

Peki ya sessiz kalanlar? Peki ya katliama göz yumanlar?

Başta Amerika Birleşik Devletleri… Milyarlarca dolarlık silah yardımları, veto tehditleri ve diplomatik koruma kalkanlarıyla bu zalimliğin sponsoru değil mi?

Avrupa Birliği’nin sözde insan hakları savunucuları nerede? Nerede demokrasiyi dilinden düşürmeyen Batılı başkentler?

Kiminin ekonomisi, kiminin oy hesabı, kiminin ırkçı geleneği ağır basıyor. Vicdanları ise çoktan susturulmuş.

Ama acı olan şu ki, sadece Batı değil… İslam coğrafyası da bu suçun ortağı.

Zenginliğini saraylara gömen Arap liderleri… Filistin’i sadece nutuklarda hatırlayan, kendi halkına dahi adalet sunamayan ikiyüzlü rejimler…

Milliyetçilik zehrine teslim olmuş, bir ümmetin acısını “bize ne” diyerek kenardan izleyen halklar…

Bir ürün boykotunu bile sürdüremeyen, üç gün sonra dizi izlemeye dönen, alışveriş merkezlerinde vicdanını kampanyaya kurban veren bizler…

Gazze’de çocuklar ölürken dünyanın dört bir yanındaki insanlar, özellikle Müslümanlar, sadece izliyor. İzledikçe, sustukça, normalleştirdikçe… Ortak oluyorlar bu vahşete.

Unutmayın: Bu sadece bir savaş değil. Bu bir insanlık imtihanıdır.

Ve biz, bu sınavda sadece İsrail değil; ABD, Avrupa, Arap rejimleri, İslam dünyası ve biz sıradan insanlar olarak topluca çuvallıyoruz.

Bir çocuğun son nefesi, sadece kurşunla değil, en çok da sessizlikle kesilir.

Ve bazen bir damla gözyaşı, en yüksek çığlıktan daha sert bir haykırıştır: *“Neredeydiniz?”*