Bahar ve Anne Olmak…

Mayıs ayından herkese merhaba !
İnsanın içinin içine sığmadığı, doğanın uyanışıyla birlikte insanların da yeniden doğmuşçasına canlandığı 
ne güzel bir ay.
Etrafta mis gibi çiçek kokuları, ağaçların yeşilinde tomurcuklanmış çiçekler, doğa ananın canlılığı ile yüzümüze yansıyan  o gülümseme.
Ve aynı zamanda  anneler günü.
Üç kız annesi olarak hem duygularımı hem merak ettiklerinizi sizler için cevapladım.
Keyifli okumalar efendim.

ANNELER GÜNÜ SORULARI
1: Nermin hanım ‘Anne’ ve ‘Anneler Günü’ hakkında düşünceleriniz nelerdir?
Annelik her şeyden önce sonsuz adanmışlık ister. Adanmışlık dediğimiz şeyin içinde sonsuz sabır, sonsuz sevgi ve çok büyük bir emek vardır. Dolayısıyla annelik zor zanaattır. Saygılı, sevgiyle büyüyen, kendini ifade edebilen, çevresine ve kendine faydalı bir evlat yetiştirebilmek, yeni doğduğu andan itibaren sizin ona verebileceğinizle şekillenir. Ben anne olarak çocuklarımla büyüdüm ve geliştim. Onların varlığı kendimi geliştirmeme en büyük vesiledir. Anneler Günü ise doğurmakla ilgili bir gün değildir bana kalırsa. Bir evlada sahip çıkabilmek, yetişmesine katkıda bulunabilmek, ona aynı emeği, sabrı ve sevgiyi verebilen her kadın benim gözümde “Anne”dir ve Anneler Günü kutlanmalıdır.
2: Dünya güzeli çocuklarınız var. Çocuklarınızla en keyif aldığınız anlarınızdan bahseder misiniz?
Belki de dünyanın en şanslı annelerinden biriyim çünkü üç harika kızım var. Biraz pozitif ayrımcılık yapacağım ama kız annesi olmak çok başka bir şey. Kendi klanımı oluşturdum, en yakın arkadaşlarımı büyüttüm. Eğlenceli bir anne olduğumu söylüyorlar, ne mutlu bana. Birlikte yemeklere gideriz, tatillerimizde çok eğleniriz, evde yemekler yapar, sohpetler ederiz. Neyse ki çok aklı başında ve uysal kızlarım var. Bu kadar eğlenceli olduğum kadar otoriter de bir anneymişim, öyle söylüyor kızlarım ama aslolan bu dengeyi iyi kurabilmek. Onlar benim hayatımı anlamlı kıldı, ben de onların hayatında bir fark yaratabilirsem ne mutlu bana.
3: Bir annenin çocuklarına verebileceği en güzel üç şey desem... sizce ne olurdu?
Teşekkür etmek, takdir etmek ve gerektiğinde özür dileyebilmek. Bu erdemleri benimsedikleri sürece sırtları yere gelmez. Kendi ayakları üzerinde durabilen bireyler olmalarını söylerim onlara her zaman ve zaten ben de onlara bu anlamda hep örnek olmaya çabalıyorum.
4: Kendi anneliğinizi neye benzetiyorsunuz peki? Nasıl bir annesiniz?
Hem eğlenceli hem de otoriter bir anneyim. Dediğim gibi bu bir denge meselesi. Benim hayat sınavlarım daha zordu, onlarınki bu kadar zor olmasın diye didiniyorum. Başları sıkıştığında her zaman yanlarında olacağımı bilmelerini ve fakat kendilerinin de hayata hazır olmalarını istiyorum. Çocuklarımızı hayata hazırlamalıyız ama onların yapmaları gereken şeyleri onlar için biz yaparsak belki de en büyük kötülüğü

 etmiş oluruz. Hata yapmalarına izin vermemiz de gerekiyor. Ben bu anlamda çocuklarını cesaretlendiren de bir anneyim.
5: Şimdiki anneliğiniz ile 5 yıl sonraki anneliğiniz arasında değişiklikler olabilir mi? 5 yıl sonraki anneliğinize bir mesaj gönderme imkanınız olsa, kendinize nasıl bir mesaj göndermek isterdiniz?
Elbette değişeceğim. Nasıl ki ilk doğduklarında acemi ve endişelerle dolu bir anneden şimdiki halime dönüştüm, beş yıl sonra da bambaşka meziyetlerim olacaktır hiç şüphesiz. Diyorum ya, ben onları büyüttüğüm gibi, onlar da beni büyüttü ve geliştirdi. Anne olarak bir görevimiz var, çocuklarımızı geleceğe ve hayata hazırlamak, bunun için de önce kendimizden başlamalıyız hazırlıklı olmaya. Kendime göndereceğim mesaj şu olurdu; “Sevgili Nermin, harika bir iş başardın, harika üç kız çocuğu yetiştirdin, şimdi yaptıklarınla gurur duyma zamanı.”