*SEVGİ AÇLIĞI VE TEHLİKELİ OYUNLAR*
*SEVGİ AÇLIĞI VE TEHLİKELİ OYUNLAR*
MEHMET SEBAH YİĞİT
info@aktuelgazete.comm - 02126647132
Son günlerde çocuklar arasında yayılan “boğaz sıkma oyunu” adı verilen tehlikeli sosyal medya akımı, aslında yalnızca internetin değil, aile ve okul yapımızdaki boşlukların da acı bir yansımasıdır. Çocukların birbirlerini bayılma noktasına kadar götürdüğü bu davranış, masum bir oyun değil; ölümcül bir risk. Ancak sorunun derininde, çocukların psikolojik ihtiyaçlarının karşılanmaması yatıyor.
*AİLEDE SEVGİ EKSİKLİĞİ*
Psikoloji literatürü, sevgi yoksunluğunun çocuklarda riskli davranışlara eğilimi artırdığını ortaya koyar. Özellikle aile içinde duygusal boşluk yaşayan, ilgisiz bırakılan veya değer görmeyen çocuklar, sosyal medyada “görülme” ve “onaylanma” ihtiyacını tehlikeli trendlerle karşılamaya çalışır. Çocuğun, ebeveyn yerine sosyal medya beğenilerinden değer görmesi, psikolojik açıdan alarm verici bir tablodur.
*OKULLARDA REHBERLİK YETERSİZLİĞİ*
Ne yazık ki birçok okulda rehberlik birimleri ya yetersiz kadro ile çalışıyor ya da yalnızca idari formaliteleri yerine getirmekle sınırlı kalıyor. Oysa ki çocukların bu tür riskli davranışlara yönelmesini önlemek için, rehberlik hizmetlerinin güçlü bir şekilde yapılandırılması şarttır. Öğrenciyi birebir tanıyan, ihtiyaçlarını takip eden ve aileyle köprü kuran bir rehberlik sistemi, bu tür tehlikeli akımların önüne geçmede kritik bir rol oynar.
*DEĞERLER EĞİTİMİ AÇLIĞI*
Bugün eğitim sistemimizde akademik başarıya yoğunlaşılırken, değerler eğitimi ikinci plana atılmış durumda. Çocuklara sorumluluk, empati, saygı ve hayatın kutsallığı gibi temel değerler verilmediğinde; internetten gelen yanlış modeller onların rehberi oluyor. Oysa değerler eğitimi, çocuklara yalnızca ders değil, hayatı anlamlandırma gücü kazandırır.
*SONUÇ:*
“Boğaz sıkma oyunu” gibi akımlar, aslında daha büyük bir boşluğun dışavurumudur: Sevgi boşluğu, rehberlik boşluğu, değerler eğitimi boşluğu.
Çocuklarımızı korumanın yolu yalnızca teknolojiyi denetlemekten değil, ailede sevgi bağlarını güçlendirmekten, okullarda psikolojik danışmanlığı etkin kılmaktan ve eğitim sisteminde değerleri merkeze almaktan geçiyor.
Çünkü çocukların aradığı şey aslında bir oyun değil; görülmek, sevilmek ve değerli hissetmektir.
