*ZULME KARŞI DİK DURUŞUN ADIDIR HÜSEYİN*
*ZULME KARŞI DİK DURUŞUN ADIDIR HÜSEYİN*
MEHMET SEBAH YİĞİT
info@aktuelgazete.comm - 02126647132
Tarihin bazı anları vardır ki, insanlığın vicdanına kazınır ve çağlar boyu yankılanır.
Kerbelâ bu anlardan biridir…
Ve o çölün kızgın kumları üzerinde dimdik duran bir isim, adaletin ve insanlık onurunun sembolü olmuştur: İmam Hüseyin.
İmam Hüseyin, salt bir isyanın değil; hakikatin yanında dimdik durmanın timsalidir.
Aşura günü, baskının, zulmün ve haksızlığın hüküm sürdüğü bir dünyada; gücün karşısına inancını, çıkarın karşısına vicdanını koydu.
O gün, tarihin terazisine iki kelime kondu: Zulüm ve Direniş.
Ve Hüseyin, terazinin hakkın tarafına tüm kalbiyle ağırlık verdi.
Bugün dünya değişti, zulmün şekli değişti belki ama özü aynı kaldı.
Adalet hâlâ suskun bırakılıyor, hakikat hâlâ bastırılıyor, vicdan hâlâ sınanıyor.
Ancak bir fark var:
Her çağda, her toplumda, Hüseyin’in mirasından beslenen bir direniş ruhu yeniden doğuyor.
Baskıya karşı söz söyleyen, haksızlığa karşı duran, yalnız kalsa da doğruyu savunan her insan; farkında olmasa da o Kerbelâ çizgisinde yürümektedir.
Hüseyin’in direnişi, bir döneme ait değildir.
Bu duruş, “zafer” kavramını bile yeniden tanımlar;
çünkü o, kazanmayı değil, doğruyu hedeflemiştir.
Zira bazen yenilmek görünürde olur ama tarihte kazananlar daima vicdanın tarafında duranlardır.
Bu nedenle Kerbelâ sadece bir matem değil, aynı zamanda bir ahlaki uyanışın sembolüdür.
Bugün dünyanın neresine bakarsak bakalım; baskılara, adaletsizliklere, susturulmak istenen hakikatlere karşı direnen insanlar, İmam Hüseyin’in yaktığı o meşaleden bir parça ışık taşımaktadır.
O meşale, çağlar geçse de sönmez; çünkü o ışık, insanlığın özünde yanan adalet arzusudur.
Kerbelâ’yı anlamak, geçmişe ağlamak değildir.
Kerbelâ’yı anlamak, bugünün zalimlerine karşı susmamak demektir.
İmam Hüseyin, sadece bir dini figür değil; evrensel bir insanlık sembolüdür.
Onun direnişi, inancın siyasete, menfaatin vicdana, korkunun cesarete yenildiği bir anın adıdır.
Bugün zulüm hangi biçimde karşımıza çıkarsa çıksın, Hüseyin’in sesi içimizde yankılanmalıdır:
“Eğer din yoksa, bari özgür bir insan olun.”
O ses, sadece inananların değil, adaletin peşinde olan herkesin kulağında çınlamaya devam ediyor.
Ve her çağda birileri, bu sesi duyarak yeniden dik duruyor.
Çünkü tarih değişse de, vicdanın sınavı hiç bitmiyor…
Ve biz, her seferinde o sınavda, Hüseyin’in tarafında kalmayı seçmek zorundayız.
